گنجور

عطار » مختارنامه » باب بیست و ششم: در صفت گریستن » شمارهٔ ۳۸

 

شبرنگ خطت که رام افسونم بود

میتاخت به تک که تشنهٔ خونم بود

بر روی آمد، تو گویی از گرم روی

شبرنگ خط تو، اشک گلگونم بود

عطار
 
 
sunny dark_mode