گنجور

خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲۰

 

افغان که ز دل برای سوز آوردم

نه ناوک آه سینه دوز آوردم

بیهوده چو آفتاب و مه زیر سپهر

روزی به شب و شبی به روز آوردم

خاقانی
 

جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۸

 

بر یاد لبت شبی به روز آوردم

چون شمع همه گریه و سوز آوردم

ذوقی به دلم رسید و دل زنده شدم

چون یاد رخ جهان فروز آوردم

جهان ملک خاتون
 
 
sunny dark_mode