گنجور

خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲

 

سنگ اندر بر بسی دویدیم چو آب

بار همه خار و خس کشیدیم چو آب

آخر به وطن نیارمیدیم چو آب

رفتیم و ز پس باز ندیدم چو آب

خاقانی
 
 
sunny dark_mode