گنجور

عطار » مختارنامه » باب سی و هشتم: در صفت لب و دهان معشوق » شمارهٔ ۱۶

 

آن خندهٔ خوش اگرچه پیوسته بهَست

اما به هزار و به آهسته بهَست

در بند درِ پستهٔ شورانگیزت

کان شوری پسته نیز در بسته بهَست

عطار
 
 
sunny dark_mode