گنجور

خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۲

 

قانع به یک استخوان چو کرکس بودن

به ز آن که طفیل خوان ناکس بودن

با نان جوین خویش حقا که به است

که‌آلوده و پالوده هر خس بودن

خیام
 

عطار » مختارنامه » باب هفتم: در بیان آنكه آنچه نه قدم است همه محو عدم است » شمارهٔ ۲۶

 

درویشی چیست مست و مفلس بودن

بیخود خود را ز خویش مونس بودن

انگشت به لب باز نهادن جاوید

همچون ناخن زنده و بیحس بودن

عطار
 

اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۳۴

 

قانع به یک استخوان چو کرکس بودن

بهتر که طفیل نان ناکس بودن

با قرص جوین خویشتن بهتر از آن

کآلودهٔ پالودهٔ هر خس بودن

اوحدالدین کرمانی
 
 
sunny dark_mode