گنجور

سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۸

 

سادات به یک بار همه مهجورند

کز سایهٔ حشمت تو مهتر دورند

از غایت مهر تو به دل رنجورند

گر شکر تو گویند به جان معذورند

سنایی
 
 
sunny dark_mode