بی‌تحفه نبرد اگرچه زین خسته نهاد

پیغام رسان رقعه به ان بحر و داد

چشمی به سواد رقعه بنده نکرد

کاهی به بهای تحفهٔ بنده نداد

آن مونس فرزانه که ما را بود استاد

چون ملک جهان را ز پی خلد ز کف داد

(صامت) بنوشت از پی تاریخ وفاتش

رضوان به نوا جای نوایی به جنان داد