گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۱۶

 

از تاب تو نی یار و عدو میماند

در بزم تو نی رطل سبو میماند

جانا گیرم که خونم آشامیدی

آخر به لب شهد تو بو میماند

مولانا
 
 
sunny dark_mode