ای زلف مسلسلت بلای دل من

وی لعل لبت گره گشای دل من

من دل ندهم به کس برای دل تو

تو دل به کسی مده برای دل من

ای کرده بسی جفا به جای دل من

از عشق تو شد ز جای پای دل من

یک روز نجسته رضای دل من

این است و از این بتر سزای دل من

ای چشم سیاه تو بلای دل من

مشتاق تو شد دلم برای دل من

ای زلف مسلسلت بلای دل من

وای لعل لبت گره گشای دل من

من دل ندهم بکس برای دل تو

تو دل بکسی مده برای دل من

ای گلخن غم کرده سرای دل من

خون داده بجای می سزای دل من

بر ساقی بزم تو جه تهمت بندم

می خون جگر کند هوای دل من

ای عشق تو فرخنده همای دل من

با جور تو زندگی بلای دل من

خود خون فسرده دلم پاک بریز

کس نطلبد از تو خونبهای دل من

تا یافت شود مگر برای دل من

یاری که بسربرد هوای دل من

در کوچه روزگار پر آبله شد

از پویه بیفایده پای دل من

امشب ز سر صدق و صفایِ دل من

در میکده آن هوش ربایِ دل من

جامی به کفم داد که بستان و بنوش

گفتم نخورم گفت برای دلِ من

امشب ز سر صدق و صفایِ دل من

در میکده آن هوش ربایِ دل من