می نوش که عمر جاودانی این است

خود حاصلت از دور جوانی این است

هنگام گل و باده و یاران سرمست

خوش باش دمی که زندگانی این است

می نوش که عمرِ جاودانی این است،

خود حاصِلَت از دوْرِ جوانی این است.

هنگامِ گُل و مُل است و یاران سرمست،

خوش باش دمی، که زندگانی این است.

مغرور مباش نکته دانی این است

با خلق بساز مهربانی این است

بی‌خوف و طمع بخدمت مردم کوش

کیفیت دور زندگانی این است