گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۴۳

 

گوئی که مگر به باغ رز رشته‌امی

یا بر رخ خویش زعفران کشته‌امی

آن وعده که کرده‌ای رها می‌نکند

ور نی خود را به رایگان کشته‌امی

مولانا
 
 
sunny dark_mode