ای دل پس زنجیر چو دیوانه نشین

بر دامن درد خویش مردانه نشین

زآمد شد بیهوده تو خود را پی کن

معشوقه چو خانگی است در خانه نشین

ای دل، پس زنجیر تو دیوانه نشین

در دامن درد خویش مردانه نشین

ز آمد شد بیهوده تو خود را پی کن

معشوق چو خانگی است در خانه نشین

ای دل پس زنجیر، چو دیوانه نشین

در دامن درد خویش مردانه نشین

زآمد شدن بیهده خود را پی کن

معشوق چو خانگی است در خانه نشین

ای دل پس زنجیر، چو دیوانه نشین

در دامن درد خویش مردانه نشین