نور دلی ار چه جفت نارم داری

تاج سری ار چه خاکسارم داری

چون دیده عزیزی ار چه خوارم داری

شادم بتو گرچه سوگوارم داری‌

گه گم شدهٔ هزار کارم داری

گاه از همه کار برکنارم داری

گر وقت آمد مرا ز من باز رهان

تا کی شب و روز بیقرارم داری