گنجور

عطار » مختارنامه » باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق » شمارهٔ ۷۰

 

تا در سرِ زلفت خم و تاب افکندی

این سوخته را دل به عذاب افکندی

از زلفِ سیاهِ تو جهان تیره از آنست

کان زلفِ سیه بر آفتاب افکندی

عطار
 
 
sunny dark_mode