هرچند ز چشم زرد گوشان

سرخ است رخم ز خون جوشان

پیرایه‌گر پرند پوشان

سرمایه ده شکر فروشان

دریای مصاف گشت جوشان

گشتند مبارز‌ان خروشان

می‌بود در این سپاه جوشان

بر نصرت آن سپاه کوشان

از انجمن رصد فروشان

شد مصر فلک چو نیل جوشان

آمد سوی آن حظیره جوشان

چون ابر شد از درون خروشان

ای میر همه شکر فروشان

توبه شکن صلاح کوشان

عشاق ز دست چون تو ساقی

خونابه به جای باده نوشان

در میکده غمت سفالی

[...]

بر میر سپه دوید جوشان

چون سیل که در رسید خروشان

منگر به حدیث خرقه‌پوشان

آن سخت‌دلانِ سست‌کوشان

آویخته سُبحه‌شان به گردن

همچون جرس از درازگوشان

از دور چو کُشتگان ببینی

[...]

جانی و دلی ز غصه جوشان

برگشت بدین نوا خروشان

هر چشمه به کوه در خروشان

سنگین دیگی پر آب خوشان

ای میر همه شکر فروشان

توبه شکن صلاح کوشان

عشاق زدست تو چون ساقی

خونابه بجای باده نوشان

در میکده ی غمت، سفالی

[...]

سرمایه دِهِ گهرفروشان

دریاکش بزم باده نوشان

یک شیشه شراب زرد جوشان

شامپانی ازو سیاه‌پوشان