ای یار سرود و آب انگور

نه یار منی به حق والطور

معزول شده است جان ز هرچه

داده است بر آنت دهر منشور

می گوی محال ز آنکه خفته

[...]

از خلد گرفت بوستان نور

پیرایه و جامه یافت از حور

جامه ز حریر و حُلّه دارد

سرمایه ز لعل و درّ منثور

بودند چهار مه درختان

[...]

ای قصر رسالت تو معمور

منشورِ رسالت از تو مشهور

خدّام ترا غلام گشته

کیخسرو کیقباد و فغفور

در جمله کائنات گویند

[...]

دراجهٔ مشتری بدان نور

از راه تو گفته چشم بد دور

این آیت اگرچه هست مشهور

تفسیر نشاط هست ازو دور

زخمش که عدو بدوست مقهور

زخمی است که چشم‌زخم ازو دور

هر چشم که بیند آنچنان نور

چشم بد خلق ازو شود دور

آن چشم گشاده باد از این نور

وین سرو مباد از آن چمن دور

بر هر جسدی که تابد آن نور

از سایهٔ خویش هست رنجور

از شادیِ همدمان کِشد مور

آنرا که ازو فزون بود زور

شرط روش آن بود که چون نور

زالایش نیک و بد شوی دور

می‌بود خلیفه‌وار مشهور

وز بی خلفی چو شمع بی‌نور

از چشمهٔ عشق ده مرا نور

وین سرمه مکن ز چشم من دور

دیوانه و دردمند و رنجور

چون دیو ز چشم آدمی دور

از پیکر پیل تا پر مور

کس نیست که نیست بر وی این زور

در حلقهٔ آن بتان چون حور

می‌رفت چنانکه چشم بد دور

محنت‌زده‌ای غریب و رنجور

دشمن کامی ز دوستان دور

کز دوری آن چراغ پرنور

هان تا نشوی چو شمع رنجور

بی‌یار منم ضعیف و رنجور

چون تشنه ز آب زندگی دور

می‌رفت سرشک‌ریز و رنجور

انداخته دید دامی از دور