زین پیش نشاطی آزمودم

امروز نه آنکسم که بودم

من بی‌پدری ندیده بودم

تلخ است کنون که آزمودم

من نیز به سنگ عشق سودم

عاشق شده خواری آزمودم

عشق است خلاصهٔ وجودم

عشق آتش گشت و من چو عودم

تا عشق تو را به جان ربودم

بی درد تو یک نفس نبودم

از روز ازل هنوز مستم

وز شوق الست در سجودم

گفتی که جمال خود نمایم

[...]

تا عشق تو سوخت همچو عودم

یک ذره نماند از وجودم

تا بگذشتی چو باد بر من

بر خاک فتاده در سجودم

یک لحظه ز تو نمی‌شکیبم

[...]

تا عشق تو سوخت همچو عودم

یک عقده نماند از وجودم

گه باروی چرخ رخنه کردم

گه سکه آفتاب سودم

چون مه پی آفتاب رفتم

[...]

من با تو نه مرد پنجه بودم

افکندم و مردی آزمودم

دیدم دل خاص و عام بردی

من نیز دلاوری نمودم

در حلقه کارزارم انداخت

[...]

بگداخت، ز سوز دل، وجودم

وز اوج فلک، گذشت دودم

در مجمر عشق سوخت عودم

آتش شدم و نماند دودم

از دیدن غیر دیده بستم

تا دیده به روی او گشودم

چون سایه به آفتاب بنمود

[...]

هر حیله که بود آزمودم

نی صلح و نه جنگ داشت سودم

من زنده به بوی قیس بودم

تا قصه مرگ او شنودم

زان مژده، بشکر لب گشودم

بر خاک سر سجود سودم

وقتی زفراق رنجه بودم

صبر دل خسته آزمودم

دیدم سر عاشقان کنی گوی

منهم بهوس سری نمودم

خوش آنکه بکار زار عشقت

[...]

هر طایفه را بیازمودم

گه پیر و گهی مرید بودم