این دل چه دلست و این چه یار است

کار من از این دو سخت زار است

کار من مستمند صعب است

کاندر بر من نه دل نه یار است

آبادان بدان سمند میمون

[...]

در خاطرم اینکه وقت کار است

کاقبال رفیق و بخت یار است

آن می که گره‌گشای کار است

با روح چو روح سازگار است

هر نیک و بدی که در شمار است

چون در نگری صلاح کار است

گر دوستی‌ای دراین شمار است

دشمن کامیش صدهزار است

کاین چشم اگرنه چشم یار است

زان چشم سیاه یادگار است

کارش همه بوسه و کنار است

تو در غم کارش، این چه کار است؟

خرما‌ی تو گرچه سازگار است

با هر‌که به جز من است خار است

باغ ارچه گل و گلاله دار است

از عکس رخت نواله خوار است

این عهدشکن که روزگار است

چون برزگرانِ تخم‌کار است

یار اکنون شو، که عمر یار است

کار است به وقت و وقت کار است

با هستی من که در شمار است

من نیستم آنچه هست یار است

یار است و عجب عزیز یار است

از من به بر تو یادگار است

سروت به کدام جویبار است؟

بزمت به کدام لاله‌زار است؟

در غار همیشه جای مار است

ای ماه ترا چه جای غار است؟

چشمم ز غمت عقیق بار است

رازم ز پی تو آشکار است

از عشق تو بی قرار گشتم

عشق تو هنوز برقرار است

بیچاره دل من ای نگارین

[...]

جانا، نظری، که دل فگار است

بخشای، که خسته نیک زار است

بشتاب، که جان به لب رسید است

دریاب کنون، که وقت کار است

رحم آر، که بی‌تو زندگانی

[...]

زلف تو هنوز تابدار است

چشمت به کرشمه در خمار است

گفتی که وفا نیاید از من

سوگند مخور که استوار است

خون شد دل من، بگوی، ای باد

[...]

یک عین به نام صد هزار است

یک ذات و صفات بی‌ شمار است

ما را چو ز لطف خود بیاراست

منشور جهان ز لطف ما راست