گنجور

خواجه عبدالله انصاری » طبقات الصوفیه - امالی پیر هرات » بخش ۴ - و من طبقه الاولی من المتقدمین فضیل بن عیاض

 

کن اذا احببت عبدا

للذی تهوی مطیعاً

لن تنال الوصل حتی

تلزم النفس الخضوعا

ولو قلت مت مت سمعاً و طاعة

[...]

خواجه عبدالله انصاری
 

سنایی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱

 

احسنت و زه ای نگار زیبا

آراسته آمدی بر ما

امروز به جای تو کسم نیست

کز تو به خودم نماند پروا

بگشای کمر پیاله بستان

[...]

سنایی
 

انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۵ - حکیم به دنبال ناصرالدین به منصوریه رفت او رابه بزم‌گاه راه ندادند این قطعه را سروده بار خواست

 

ای خصم تو پست و قدر والا

وی عقل تو پیر و بخت برنا

ای کرده به خدمت همایونت

هفت اختر و نه فلک تولا

ای پار گشاده بند امسال

[...]

انوری
 

جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱ - تقاضای کاه

 

که خواستم از تو زابلهی من

گفتی که رهیم نیست اینجا

ته تو نه رهی تو نه کاهت

ای عشوه فروش باده پیما

انبار و رهی چه حاجت ای خر

[...]

جمال‌الدین عبدالرزاق
 

نظامی » خمسه » لیلی و مجنون » بخش ۲۹ - آگاهی مجنون از شوهر کردن لیلی

 

آن عنبر تر ز بهر سودا

می‌کرد مفرحی مهیا

نظامی
 

عطار » دیوان اشعار » ترجیعات » شمارهٔ ۳

 

هرگز بود ای رفیق والا

وارسته تو از منی و از ما

من سایه صفت فتاده بر خاک

فارغ ز کشاکش تمنا

تو باز گشاده بال همت

[...]

عطار
 

عراقی » دیوان اشعار » ترکیبات » شمارهٔ ۱

 

آن بحر، که موج اوست دریا

و آن نور، که ظل اوست اشیا

نوری که جمال جمله هستی

از تاب جمال اوست پیدا

اول ز پی نظارهٔ او

[...]

عراقی
 

عراقی » لمعات » لمعۀ پنجم

 

نظارگیان روی خوبت

چو در نگرند از کرانها

عراقی
 

عراقی » لمعات » لمعۀ پنجم

 

در روی تو روی خویش بینند

زینجاست تفاوت نشانها

عراقی
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۹

 

برخیز و صبوح را بیارا

پرلخلخه کن کنار ما را

پیش آر شراب رنگ آمیز

ای ساقی خوب خوب سیما

از من پرسید کو چه ساقیست

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۰

 

تا چند تو پس روی به پیش آ

در کفر مرو به سوی کیش آ

در نیش تو نوش بین به نیش آ

آخر تو به اصل اصل خویش آ

هر چند به صورت از زمینی

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۵

 

گفتی که گزیده‌ای تو بر ما

هرگز نبدست این مفرما

حاجت بنگر مگیر حجت

بر نقد بزن مگو که فردا

بگذار مرا که خوش بخسپم

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۷

 

کو مطرب عشق چست دانا

کز عشق زند نه از تقاضا

مردم به امید و این ندیدم

در گور شدم بدین تمنا

ای یار عزیز اگر تو دیدی

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۷۰

 

و العشق یصیحکم جهارا

الخلد لکم فلا تزالوا

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۷۰

 

من کان مخرسا جمادا

الیوم تکلموا و قالوا

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۷۰

 

من کان مبلسا قنوطا

ذابوا و تضاحکوا و نالوا

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » ترجیعات » سی ‌و هفتم

 

صد خدمت و صد سلام از ما

بر عقل کم خموش گویا

مولانا
 

سعدی » مواعظ » مثنویات » شمارهٔ ۱۶

 

دانی چه بود کمال انسان؟

با دشمن و دوست لطف و احسان

غمخواری دوستان خدا را

دلداری دشمنان مدارا

سعدی
 

سعدی » دیوان اشعار » ترجیع بند

 

شد موسم سبزه و تماشا

برخیز و بیا به سوی صحرا

کان فتنه که روی خوب دارد

هرجا که نشست خاست غوغا

صاحب‌نظری که دید رویش

[...]

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۲۳

 

در بسته به روی خود ز مردم

تا عیب نگسترند ما را

سعدی
 
 
۱
۲
۳
۵
sunny dark_mode