گنجور

فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۹

 

دست از دلم بدار که تابم دگر نماند

از بس سرشک ریختم آبم دگر نماند

تا چند و چند با دل خونین کنم عتاب

گشتم خجل ز خویش عتابم دگر نماند

ای یار غمگسار دگر حال دل مپرس

[...]

فیض کاشانی
 
 
sunny dark_mode