تا مگر از روشنی رای تو

سر نهم آنجا که بود پای تو

ای مَلِکِ جانوران رای تو

وی گهر تاجوران پای تو

ای ز بر و زیر سر و پای تو

زیر و زبر‌تر ز فلک رای تو

گفت مرید « ای دل من جایِ تو

تاج سرم خاک کف پای تو

ای شده جان در سر سودای تو

برده دلم مشک سمای تو

در چمن حسن خرامان ندید

چشم جهان سرو ببالای تو

بر فلک حسن فروزان نگشت

[...]

گفت که آن دلبر رعنای تو

هیچ ندارد سر و پروای تو

نیست چو او را سر و پروای تو

بی خبر است از دل شیدای تو

ای شده در سینه مرا جای تو

سوختم از آتش سودای تو

ذات تو مفتون اثر های تو

علم تو حیران تماشای تو

مهر فلک آینه رای تو

قلزم هستی کف دریای تو

ماه غلام رخ زیبای تو

سر و کمر بسته بالای تو

تن همه چشم است به صحن چمن

نرگس شهلا به تماشای تو

مجمع دل‌های پراکنده چیست

[...]

ساقی دل نرگس شهلای تو

مستی جان از می مینای تو

ای ز سر زلف چلیپای تو

اهل جنون سلسله در پای تو

سینه نهادم به دم تیغ عشق

[...]

ای دو جهان محو تماشای تو

جز تو کسی نیست شناسای تو

روی زمین مسکن و مأوایِ تو

بر دلِ دریا نرسد پایِ تو

تا ره غفلت سپرد پای تو

دام بود جای تو ای وای تو