نظامی هان و هان تا زنده باشی

چنان خواهم چنان کافکنده باشی

به چیزی دونِ حق گر زنده باشی

بقطع آن چیز را تو بنده باشی

چو از حرص و امل درّنده باشی

به پیش بندهٔ من بنده باشی

اگر تو عدل ورزی زنده باشی

میان عارفان فرخنده باشی

اگر او را بیابی زنده باشی

میان مؤمنان فرخنده باشی

نمیری گر تو از ما زنده باشی

ولی باید که از جان بنده باشی

دمی بخشیدمت تا زنده باشی

ز خورشید رخم تابنده باشی

بکن عدل و کرم تا زنده باشی

میان اولیآ فرخنده باشی

گر این سلطان ما را بنده باشی

همه گریند و تو در خنده باشی

وگر غم پر شود اطراف عالم

تو شاد و خرم و فرخنده باشی

وگر چرخ و زمین از هم بدرد

[...]

به خوبی همچو مه تابنده باشی

به ملک دلبری پاینده باشی

من درویش را کشتی به غمزه

کرم کردی، الهی زنده باشی

جفا کم کن که فردا روز محشر

[...]

الهی تا ابد فرخنده باشی

برای من همیشه زنده باشی

که چون شمع فلک تابنده باشی

نمیری تا قیامت زنده باشی

چو شه را گوهری ارزنده باشی

گدایی را نیرزد بنده باشی

به روی گرم اگر تابنده باشی

چراغ مردم بیننده باشی

چو گل گر با لب پرخنده باشی

بهار مردم بیننده باشی

شبی گر بر مراد بنده باشی

[...]

اگر دل از علایق کنده باشی

به منزل بار خود افکنده باشی

فلک ها را توانی پشت سر دید

به نور عشق اگر دل زنده باشی

اگر دل برکنی زین چاردیوار

[...]

بکوش ایجان خدا را بنده باشی

برین در همچو خاک افکنده باشی

جهان ظلمت فنا آب حیاتست

بنوش این آب تا پاینده باشی

بجد و جهد میجو تا بیابی

[...]

اگر چشمی به زیر افکنده باشی

چو خورشید برین تابنده باشی

کم از مهر سلیمانی نباشد

اگر دل را ز دنیا کنده باشی

به کیش ما به از صدساله شاهی است

[...]