گنجور

عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۴

 

بیا، ای دیده، تا یک دم بگرییم

نیم چون خوشدل و خرم بگرییم

دمی بر جان پر حسرت بموییم

زمانی بر دل پر غم بگرییم

گهی از درد بی‌درمان بنالیم

[...]

عراقی
 
 
sunny dark_mode