چو نام او بود خون خوارهٔ تو

کند بر خون تو نظّارهٔ تو

اگر خاکی شود بیچارهٔ تو

بود آن خاک هم خون خوارهٔ تو

تو خود گفتی بسازم چارهٔ تو

ببخشم بر دل غمخوارهٔ تو

نطر نگشاده در نظاره تو

بدین کشور شدم آواره تو

تو خورشیدی و من سیارهٔ تو

سراپا نورم از نظارهٔ تو

ز آغوش تو دورم ناتمامم

تو قرآنی و من سی پارهٔ تو