گنجور

نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۲۳ - پیدا شدن شاپور

 

بر ادهم زین نهد رستم نهاد است

به می خوردن نشیند کیقباد است

نظامی
 

نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۱۱۱ - صفت شیرویه و انجام کار خسرو

 

دو کس را روزگار آزرم داده‌ست

یکی کاو مُرد و دیگر کاو نزاده‌ست

نظامی
 

عطار » مظهر » بخش ۴ - مناجات

 

خداوندا ز تو اینم مراد است

که آزادی و فردی در نهاد است

عطار
 

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۶ - در صفت معراج حضرت محمّد علیه الصّلوة و التسلیم فرماید

 

نداند عقل این معنی که یاد است

که راز او همه با اعتقاد است

عطار
 

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۴۳ - در روی گردانیدن از شیطان و فرمان ناکردن او فرماید

 

چو نفس کافرت اندر نهاد است

که همراهی در اینجا اوفتاد است

عطار
 

عطار » جوهرالذات » دفتر دوم » بخش ۴۱ - سؤال کردن مرید از پیر در حقایق فرماید

 

چو آخر کار ما این اوفتاداست

چرا جانم در اینجاگاه شاداست

عطار
 

جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۶۳

 

رخت روز طرب را بامداد است

سر زلفت شب غم را سواد است

تویی کعبه به هر شهری که باشی

چو مکه نام آن خیر البلاد است

ز آه چون عمود آتشم چرخ

[...]

جامی
 

وحشی بافقی » فرهاد و شیرین » بخش ۱۱ - حکایت

 

دلیل آنکه عشقش در نهاد است

وفای عهد بر ترک مراد است

وحشی بافقی
 

وحشی بافقی » فرهاد و شیرین » بخش ۴۴ - امتحان کردن شیرین فرهاد را در عشق

 

تراگر راندن شهوت مراد است

مرا نی در کمر آب و نه باد است

وحشی بافقی
 

شیخ بهایی » کشکول » دفتر پنجم - قسمت اول » بخش پنجم - قسمت دوم

 

بیا که قصر امل سخت سست بنیاد است

بیار باده که بنیاد عمر بر باد است

شیخ بهایی
 

کلیم » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۹ - در شکستن دست خود گفته

 

همین چرخم نه دست بسته داد است

زبان طعن خلقی هم گشاد است

کلیم
 

سلیم تهرانی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۶ - وصف و ذم فرس

 

سوار او به بحر رزم شاد است

که هم کشتی و هم باد مراد است

سلیم تهرانی
 

سلیم تهرانی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۶ - وصف و ذم فرس

 

به وقت پویه، تیری برگشاد است

کند چون جمع خود را، گردباد است

سلیم تهرانی
 

ملا مسیح » رام و سیتا » بخش ۸۶ - دیدن سیتا رام را به میدان

 

دلم نیلوفر خونین نهاد است

که خورشیدم به رهن شب فتاد است

ملا مسیح
 

ملا مسیح » رام و سیتا » بخش ۱۰۰ - آوردن دمودری زن راون سیتا را

 

چنین کان سوخته غیرت نهاد است

برو رحمت، اگر چه دیو زاد است

ملا مسیح
 

جویای تبریزی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۱۰ - در تعریف اسب

 

روان گاهی چو آب و گه چو باد است

ندانم مرغ یا ماهی نژاد است

جویای تبریزی
 
 
۱
۲
sunny dark_mode