گنجور

فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۵۹

 

رعیتی است چو خاری بیا امیر شوم

میسراست غنا من چرا فقیر شوم

بهمتی شوم استاد کارخانهٔ عشق

تلمذ خردم پس بیاد پیر شوم

بود چو عزت در عشق رو بعشق آرم

[...]

فیض کاشانی
 
 
sunny dark_mode