گنجور

فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۲

 

خوش آن زمان که رود جان بدانسرای فراخ

خوش آن نفس که برآید در آن هوای فراخ

زغصه در قفس تنگ آسمان مردیم

برون جهیم ازین تنگنا بجای فراخ

به بند طایر جان اندرین قفس تا چند

[...]

فیض کاشانی
 
 
sunny dark_mode