گنجور

فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۲

 

ز خویش دست نداریم هرچه بادا باد

سری ز پوست بر آریم هرچه بادا باد

اگر چه تخم محبت بلا ببار آرد

ببوم سینه بکاریم هرچه بادا باد

گذر کنیم ز جان و جهان بدوست رسیم

[...]

فیض کاشانی
 
 
sunny dark_mode