گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۹

 

به وقت گل پی معشوق و باده باید رفت

سوار عیش تراند، پیاده باید رفت

چمن بسان بهشتی گشاده روی طرب

در آن بهشت به روی گشاده باید رفت

بهشت خوش نبود بی‌جمال نازک یار

[...]

اوحدی
 
 
sunny dark_mode