گنجور

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۴۰

 

دل دی خراب و مست و خوش هر سو همی‌افتاد از او

در گلبنش جان صدزبان چون سوسن آزاد از او

دل‌ها چو خسرو از لبش شیرین چو شکر تا ابد

گر یک زمان پنهان شود نالند چون فرهاد از او

چون صد بهشت از لطف او این قالب خاکی نگر

[...]

مولانا
 
 
sunny dark_mode