گواهی امین است بر درد من

سرشک روان بر رخ زرد من

ببخشای بر ناله عندلیب

الا ای گل نازپرورد من

که گر هم بدین نوع باشد فراق

[...]

چه بارست بر جانِ پر درد من

که خون شد دلِ ناز پروردِ من

گواه جبین است بر درد من

سرشک روان بر رخ زرد من

ببخشای بر ناله عندلیب

الا، ای گل نازپرورد من

که گر هم بدین نوع باشد فراق

[...]

شناسد زمانه همه درد من

خداگیر گردد هم‌آورد من

گواهی دهد چهرهٔ زرد من

که دردی بود بی‌دوا درد من

شدم خاک اگر از جفایش مباد

نشیند به دامان او گرد من

به گلزار من ای صبا چون رسی

[...]

کس انباز من نیست جز درد من

همین سوز شمع است در خورد من

بیا ساقی ای مرهم درد من

وفاگستر و ناز پرورد من

بتازم چنان کاندر آورد من

نگردد سخن گستری مرد من

تو خود کن یکی چاره ی درد من

زشه بازجو اذن ناورد من

بدو گفت کای دست پرورد من

ببین اشگ سرخ و رخ زرد من