گنجور

رودکی » مثنوی‌ها » ابیات به جا مانده از مثنوی بحر متقارب » پاره ۳۰

 

جگر تشنگانند بی‌توشگان

که بیچارگانند و بی‌زاوران

رودکی
 

رودکی » مثنوی‌ها » ابیات به جا مانده از مثنوی بحر متقارب » پاره ۳۱

 

وگر پهلوانی ندانی زبان

ورز رود را ماورالنهر دان

رودکی
 

رودکی » مثنوی‌ها » ابیات به جا مانده از مثنوی بحر متقارب » پاره ۳۲

 

که هرگه که تیره بگردد جهان

بسوزد چو دوزخ شود با دران

رودکی
 

فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۱ - آغاز کتاب

 

بدین آلت رای و جان و زبان

ستود آفریننده را کی توان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۲ - ستایش خرد

 

خرد تیره و مرد روشن روان

نباشد همی شادمان یک زمان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۲ - ستایش خرد

 

سه پاس تو چشم است و گوش و زبان

کز این سه رسد نیک و بد بی‌گمان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۹ - داستان دقیقی شاعر

 

جوانی بیامد گشاده زبان

سخن گفتن خوب و طبع روان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » طهمورث » طهمورث

 

به فرّ جهاندار بستش میان

به گردن بر آورد گرز گران

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۶

 

ز بیشه ببردم ترا ناگهان

گریزنده ز ایوان و از خان و مان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۸

 

اگر پهلوانی ندانی زبان

بتازی تو اروند را دجله خوان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۹

 

مرا با سپاهم بدان سو رسان

از اینها کسی را بدین سو ممان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۲

 

جهان آزموده دلاور سران

گشادند یک‌یک به پاسخ زبان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۴

 

چو خورشید زد عکس برآسمان

پراگند بر لاژورد ارغوان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۶

 

زبان‌آوری چرب گوی از میان

فرستاد باید به شاه جهان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۶

 

همه ترس یزدان بد اندر میان

همه راستی خواستم در جهان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۷

 

دو فرزند من کز دو دوش جهان

برینسان گشادند بر من زبان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۱۱

 

در بار بسته گشاده زبان

همی گفت کای داور راستان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۱۳

 

بجستند از آن انجمن هردوان

یکی پاک دل مرد چیره‌زبان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۱۶

 

همان پیش پیلان تبیره زنان

خروشان و جوشان و پیلان دمان

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » منوچهر » بخش ۲

 

نگه کرد سیمرغ با بچّگان

بر آن خرد خون از دو دیده چکان

فردوسی
 
 
۱
۲
۳
۱۲۸
sunny dark_mode