سوی آنکس که عقل و دین دارد

نان و گفتار گندمین دارد

هرکه رخ سوی آن زمین دارد

برسد گر براقِ دین دارد

گویم ای گبر آنکه این دارد

از کجا نیم ذرّه دین دارد

تنش از بس که پاس دین دارد

آسمان چشم بر زمین دارد

او خرد بهر راه دین دارد

عین دین است زان چنین دارد

که وکیل اندر آستین دارد

اسب حاکم به زیر زین دارد

دل و جانم یمین دین دارد

که به پاکیش در یمین دارد

کین و مهرش که آن مباد این باد

مزه زهر و انگبین دارد

علم او حجت فلک داند

[...]

دلبرم رسم خود چنین دارد

که دل دوستان غمین دارد

از پی یک حدیث دامن گیر

صد جواب اندر آستین دارد

حلقة زلف او ز بلعجبی

[...]

دل آنکس که درد دین دارد

داغ انصاف بر جبین دارد

قاسمی یار آنکه دین دارد

هرکه دین داشت محض این دارد

هرکه سرپنجه‌ای چنین دارد

مشت کژدم در آستین دارد

نافه ی او که مشک چین دارد

بوی آن زلف عنبرین دارد

چشم او قصد عقل و دین دارد

لشکر فتنه در کمین دارد

عالمی را کند مسخر خویش

هر که او لشکری چنین دارد

مست و خنجر به دست می‌آید

[...]

درد و درمان در آستین دارد

نیش زنبور و انگبین دارد

آنکه تیز از لطیفه نشناسد

چه خبر از اصول دین دارد

نیست‌ جرمش ز بانگ بی‌هنگام

چکند بینوا همین دارد

آن که گنجی در آستین دارد

کی سر برگ همنشین دارد

پادشه کاو به خلق کین دارد

خویش را روز و شب غمین دارد