بسپاریم دل بجستن جنگ

در دم اژدها ویشک نهنگ

چه فسون ساختند و باز چه رنگ

آسمان کبود و آب چو زنگ

که دگرگون شدند و دیگر سان

به نهاد و به خوی و گونه و رنگ

آن شد از ابر همچو سینه غرم

[...]

ای فگنده امل دراز آهنگ

پست منشین که نیست جای درنگ

تو چو نخچیر دل به سوی چرا

دهر پوشیده بر تو پوست پلنگ

دل نهادی در این سرای سپنج

[...]

شاه کرده است رای زی پوشنگ

هامراهش میست و ساغر و چنگ

گه شرابی همی خورد بشتاب

گه سماعی همی کند بدرنگ

شادی نو کند بهر منزل

[...]

کرد با من زمانه حمله به جنگ

چون مرا بسته دید میدان تنگ

رنج و غم را ز بهر جان و دلم

تیغ پولاد کرد و تیر خدنگ

هر زمانی همی رسد مددش

[...]

چنگ بفروشد و ندارد ننگ

عاریت خواهد از حریفان چنگ

ای به آرام تو زمین را سنگ

وی به اقبال تو زمان را ننگ

ای به نزد کفایت تو کفایت

باد پیمای و کژ چو نای و چو چنگ

ای دو عالم گرفته اندر دست

[...]

گفت بر دوخته مرا شعری

خواجه خیاطی از سر فرهنگ

معنی او چو ریسمان باریک

قافیت همچو چشم سوزن تنگ

ناله‌ام زان شدست سر ‌آهنگ

کز عنا قامتم خمیده چو چنگ

زده در رشتهٔ حقایق چنگ

فارغ از نفع نوش و ضر شرنگ

ازشهان کیان جم و هوشنگ

یا فریدون با فر و فرهنگ

هرکه چون او به نام جوید ننگ

از یکی خُم برآورد ده رنگ

روی و زر سرخ و جامه رنگارنگ

نام تو ننگ جوی و صلح تو جنگ

کشف قهرش چو امد اندر چنگ

باشهٔ ملک را به بیشهٔ لنگ

تا نگشتی در آن گذرگه تنگ

با دو روحی و لعبت یکرنگ

سال و مه کینه‌جوی همچو پلنگ

خلق عالم ز طبع تو دلتنگ

چنگ در راه حق زن ای سرهنگ

گرت نبود مراد نبود ننگ

قدر و تقدیر او نهاد چو چنگ

که شناسد همی ز نام و ز ننگ

زانکه در کوی عشق و حدّت هنگ

بیش از این قیمتی نیارد رنگ

بر چپ و راست غول و پیش نهنگ

راهبر گشته کور و همره لنگ