جان ازو حظِّ خویش برگیرد

کارها جملگی ز سر گیرد

تف چو روغن ز پیش برگیرد

نم بیگانه بانگ درگیرد

در دعا دست دل چو برگیرد

چرخ چتر رضا به سر گیرد

حسنش از رخ چو پرده برگیرد

ماه واخجلتاه درگیرد

چون غم او درآید از در دل

صبر بیچاره راه برگیرد

شاهد جانم و دلم غم اوست

[...]

هر کرا با تو کار درگیرد

بهره از روزگار برگیرد

به سخن لب ز هم چو بگشایی

همه روی زمین شکر گیرد

چون زند غمزه چشم غمازت

[...]

پرده از روی کار برگیرد

دل طریقی دگر ز سر گیرد

حظ خود چون ز علم برگیرد

سوی اعداء ره سفر گیرد

رسم دین از میانه برگیرد

شیوه کافری ز سر گیرد

بحر و بر اتّصال درگیرد

فوق و تحت، امتیاز برگیرد

زندگانی جمال و فرگیرد

ذوق‌ها جنبشی دگر گیرد