گفت گنجی بُدم نهانی من

خُلق الخلق تا بدانی من

گرچه پیرم به زندگانی من

تو ببخشای بر جوانی من

ای غمت برده شادمانی من

بی تو تلخ است زندگانی من

به سر تو که با تو نتوان گفت

صفت رنج و ناتوانی من

از جوانی و حسن خویش بترس

[...]

خواست رفتن از مهربانی من

در سر مهر زندگانی من

تا شوی آگه ز نهانی من

بهره یابی ز مهربانی من

ای دل و جان زندگانی من

غم تو برده شادمانی من

کردم از چشم و دل شراب و کباب

می نیایی به میهمانی من

دو جهان ترک کرده‌ام که توی

[...]

بعد از این شد گران گرانی من

تلخ شد ذوق زندگانی من

جان‌گدازست ناتوانی من

مرگ بهتر ز زندگانی من

میوهٔ باغ زندگانی من

نقد گنجینهٔ جوانی من