گنجور

فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۵

 

پای تا سر همه ام در غمت اندیشه شدست

زدن تیشه بر این کوه مرا پیشه شدست

خواهش من دگر و آنچه تو خواهی دگرست

نخل امید مرا غیرت تو تیشه شدست

هر نهالی که خیال قد و بالای تو گشت

[...]

فیض کاشانی
 
 
sunny dark_mode