گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۲

 

از در ما چو در آمد، اثر ما بنماند

این دل و دین و تن و جان و سر و پا بنماند

چشم آن فتنهٔ پیدا به دلم پوشیده

نظری کرد، که پوشیده و پیدا بنماند

سخن عشق، که عقلم به معما می‌خواند

[...]

اوحدی
 
 
sunny dark_mode