گنجور

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶۱

 

چو سحرگاه ز گلشن مه عیار برآمد

چه بسی نعره مستان که ز گلزار برآمد

ز رخ ماه خصالش ز لطیفی وصالش

همه را بخت فزون شد همه را کار برآمد

ز دو صد روضه رضوان ز دو صد چشمه حیوان

[...]

مولانا
 
 
sunny dark_mode