ای جوانمردی که هرگز چرخ پیر

گام حکم الا به کامت برنداشت

از کفایت آنچه دارد طبع تو

خاطر لقمان و اسکندر نداشت

دوستی دارم که در روی زمین

[...]

هیچ کس چون چشم اسکندر نداشت

گرچه گفت اسکندر و باور نداشت

پای از روی شهنشه برنداشت

زآنکه او در خویش موئی سر نداشت

کان فلان کس کشت کرد و بر نداشت

و آن صدف برد و صدف گوهر نداشت

چون جز آتش مصرف دیگر نداشت

هرکجا بردم کس آن را بر نداشت

گفت دستار مرا بر سر نداشت

گفت من دیدم که شکر بر نداشت

چونکه زر میخواستی و زر نداشت

گفته‌های او اثر دیگر نداشت