انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۷۳
با خرد گفتم که دستور جهان
دست میزد گفت چه دستور و دست
دست نتوان خواندن او را زینهار
پنج کان بر پنج دریا میزدست
عطار » اشترنامه » بخش ۵ - حکایت استاد ترک و پردهبازی او
خاک پایش قبلهٔ روح آمدهست
انبیا را قبله گاه جان بدست
عطار » اشترنامه » بخش ۱۲ - حكایت شهباز و صیاد
این سخن اندر کتابت نامدست
این سخن پیش از وجود دل بُدست
عطار » اشترنامه » بخش ۱۵ - جواب عیسی علیه السلام سبیحون را
این رموز ما ز جائی آمدست
کاندرآنجا عقل رهبر گم شدست
عطار » اشترنامه » بخش ۱۵ - جواب عیسی علیه السلام سبیحون را
چون در آخر راه بر حق آمدست
عاقبت جان راه بین حق شدست
عطار » اشترنامه » بخش ۲۴ - رسیدن سالک با پرده چهارم
اوستادم این زمان خودتم ز دست
ذات من گویی در آنجا گم بدست
عطار » اشترنامه » بخش ۲۵ - رسیدن سالك با پرده پنجم
این دویی از احولی من شدست
بند را هم در دوئی پرده بدست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۶ - متابعت نصاری وزیر را
موش تا انبار ما حفره زدست
و از فنش انبار ما ویران شدست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۲۴ - بیان خسارت وزیر درین مکر
این جهان محدود و آن خود بیحدست
نقش و صورت پیش آن معنی سدست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۳۸ - به سخن آمدن طفل درمیان آتش و تحریض کردن خلق را در افتادن بآتش
اندر آ مادر که اقبال آمدست
اندر آ مادر مده دولت ز دست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۸۰ - اضافت کردن آدم علیهالسلام آن زلت را به خویشتن کی ربنا ظلمنا و اضافت کردن ابلیس گناه خود را به خدای تعالی کی بما اغویتنی
خَلقِ حق افعال ما را موُجِدست
فعل ما آثار خَلقِ ایزدست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۲۳ - حقیر و بیخصم دیدن دیدههای حس صالح و ناقهٔ صالح علیهالسلام را چون خواهد کی حق لشکری را هلاک کند در نظر ایشان حقیر نماید خصمان را و اندک اگرچه غالب باشد آن خصم و یقللکم فی اعینهم لیقضی الله امرا کان مفعولا
گفت دیدیت آن قضا معلن شدست
صورت اومید را گردن زدست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۲۵ - در معنی آنک آنچ ولی کند مرید را نشاید گستاخی کردن و همان فعل کردن کی حلوا طبیب را زیان ندارد اما بیماران را زیان دارد و سرما و برف انگور را زیان ندارد اما غوره را زیان دارد کی در راهست کی لیغفرلک الله ما تقدم من ذنبک و ما تاخر
رب هب لی از سلیمان آمدست
که مده غیر مرا این ملک دست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۳۲ - فرق میان آنک درویش است به خدا و تشنهٔ خدا و میان آنک درویش است از خدا و تشنهٔ غیرست
وهم مخلوقست و مولود آمدست
حق نزاییدهست او لم یولدست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۵۰ - مرتد شدن کاتب وحی به سبب آنک پرتو وحی برو زد آن آیت را پیش از پیغامبر صلی الله علیه و سلم بخواند گفت پس من هم محل وحیم
شاهد تو سد روی شاهدست
مرشد تو سد گفت مرشدست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۵۴ - به عیادت رفتن کر بر همسایهٔ رنجور خویش
کین چه شُکر است، این عدوی ما بُد است
کر قیاسی کرد و، آن کژ آمدست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۶۶ - جواب گفتن امیر المؤمنین کی سبب افکندن شمشیر از دست چه بوده است در آن حالت
تیغ حلمم گردن خشمم زدست
خشم حق بر من چو رحمت آمدست