چون بدانی هیچ نادانی مکن

تا توانی هرچه بتوانی مکن

چون بدانی هیچ نادانی مکن

تا توانی هرچه بتوانی مکن

نور خود را راز پنهانی مکن

جز براه من تو گردانی مکن

ای دل سنگین گران جانی مکن

کار جانبازان بنادانی مکن

عقل میگوید پریشانی مکن

عشق میخندد که نادانی مکن

بیش از این بد عهد و پیمانی مکن

با سبکروحان گران جانی مکن

زلف کافر کیش را برهم مزن

قصد بنیاد مسلمانی مکن

غمزه را گو خون مشتاقان مریز

[...]

دور شو ای عقل نادانی مکن

با سبک روحان گران جانی مکن

عشقبازی کار بی کاران بود

این چنین کار ار نمی دانی مکن

ای که گوئی دل عمارت می کنم

[...]

بیش از این بد عهد و پیمانی مکن

با سبک روحان گرانجانی مکن

غمزه را گو، خون مشتاقان مریز

ملک زان تست، ویرانی مکن

با ضعیفان آنچه در گنجد مگو

[...]

پیر چون گشتی، گران جانی مکن

گوسفند پیر قربانی مکن