تا لب تو آنچه بهتر آن برد

کس ندانم کز لب تو جان برد

دل خرد لعل تو و ارزان خرد

جان برد جزع تو و آسان برد

کیست آن کو پیش تو سجده نبرد

[...]

هر که خواند جوهرم ایمان برد

در میان سالکان عرفان برد

هرکه با حق راست رفت ایمان برد

ورنه از شمشیر من کی جان برد

هر که دارد حبّ او ایمان برد

ورنه ایمانش همه شیطان برد

هرکه دارد حبّ او ایمان برد

کی ازو ایمان و دین شیطان برد

هر دمم جان گوئیا شیطان برد

مرگ نیکوتر بود گر جان برد

تا مرا زینجا به هندِستان بَرَد

بوک بنده کان طرف شد جان برد

بال بازان را سوی سلطان برد

بال زاغان را به گورستان برد

زیره را هم جانب کرمان بِرَد

سیب سازد سوی اصفاهان بِرَد

آخر این طوفان، کروی جان برد

آنچه در کیسه است در دامان برد