حق بدانستی ببین آنگه بباش

چون بدانستی مکن این راز فاش

چون بدیدند آنچنان اصحابناش

مانده در اندوه و شادی مبتلاش

با ابوذر شه اشارت کرد فاش

کاندرین آتش چو ابراهیم باش

رو تو چون بوذر بسلمان یار باش

تا شودبر تو معانی جمله فاش

گفت با سلمان که باب در تو باش

ز آنکه سرّ حیدری گشت از توفاش

رو تو با حق راست گوی و راست باش

دور باش از خودپسند و خودتراش

رو تو از مردان دین غافل مباش

ز آنکه ایشانند ما را خواجه تاش

رسم و آئین را گذار و راست باش

باش یک روی و مکن این راز فاش

رو تو نیکو باش و هرجا باش باش

زآنکه این معنی نباشد بی‌بلاش

از منافق ای برادر دور باش

تانگردی از رفاقت مبتلاش

رو تو فل بد ز باطن بر تراش

تا نیاید بر سرت هر دم بلاش

غیر حق ازچشم خود رو بر تراش

تا شوی منصور و بینی تو لقاش

من بحکم او کنم اسرار فاش

گفت او تخم معانی را بپاش

هجدهم پندم به خلقان نیک باش

رو به ایشان تو به صورت کن معاش

پند پیرانست خود اسرار فاش

در معانی واقف عطّار باش

ز ملینی باخدیجه زابتداش

کلمینی یا حمیرا ز انتهاش

زانکه فردا انبیا و اولیاش

جمله ره جویند در زیر لواش

گر سلامت بایدت خاموش باش

گشت ایمن هر که نیکی کرد فاش

بردباری جوی و بی آزار باش

تا که گردد در هنر نام تو فاش

آنکه ارزانست عالم در بهاش

عقل کامل دان وزان خرسند باش