بگذرانیدی سپاه از رود هایی کز قیاس

ژرف دریا باشد اندر جنب آن هر یک قلیل

بس شگفتی نیست گر بر ژرف دریا بگذرد

لشکری کو را بود محمود دریا دل دلیل

باز گشتی شادمان و بر ستوران سپاه

[...]

کوس تو کرده ست بر هر دامن کوهی غریو

اسب تو کرده ست بر هر خامه ریگی صهیل

تا عدیل دوست گشتم با طرب گشتم عدیل

بر جهان و جان بدیل آرم بدو نازم بدیل

گرچه باشم دور از او عشقش بمن باشد رفیق

گرچه باشم فرد از او مهرش بمن باشد عدیل

مهر آن مه بر دل من چون نشان آبله است

[...]

شمسه میران و شمع شهریاران بوالخلیل

آن مؤالف زو عزیز و آن مخالف زو ذلیل

شیر و پیل از خسروان او را سزد خواندن از آن

کو بگاه زهره شیر است و بگاه زور پیل

ای نبشته بر جبینت ایزد بقای جاودان

[...]

لوح انعام تو خواند هر چه در عالم نبیل

داغ احسان تو دارد هر که در گیتی اصیل

فهمهای زیر کان کندست با تو گاه علم

گفتهای قایلان سستست بی تو گاه قیل

رخ که گرد سم اسبت یافت گردد مقتدا

[...]

ای یگانه مهتر فرزانه راد بی مثیل

ای کف راد تو ارزاق خلایق را کفیل

در هنرمندی و رادی بی عدیل و بی بدیل

صاحب صمصام را هستی بهم نامی عدیل

افتخار آرد بتو دین جهاندار جلیل

[...]

خاک ملت را مسیحی آب دین را جبرئیل

باد دنیا را سلیمان، آتش جان را خلیل

تلتقی ارضا بأرض و بدیلا عن بدیل

انما یثقلنی من فضلکم قید الجمیل

عاشقان راسوی خود هم خود بود جانان دلیل

کعبه وصل و زاد غم، وز خویشتن رفتن سبیل

ای بقال وقیل عالم بی خبر از عشق تو

هر که معلومش تو باشی فارغست از قال و قیل

گرد خجلت می فشاند نور رویت بر قمر

[...]

ای ز رخسارت الی الرحمن ذوالعرش السبیل

ان حیا فی هواها کل من کان القتیل

آن که چون موسی نبرد از نار وجهت ره به حق

همچو فرعونش نماید در نظر خون آب نیل

طالب حق کی شدی واصل به ذات لم یزل

[...]

ای دهانت را موکل خضر خط بر سلسبیل

رشحه‌ای بر دوزخ آسایان هجران کن سبیل

گر به جای آتش نمرود بودی یک شرار

ز آتش هجران خلل می‌کرد در کار خلیل

آب رود نیل را از دست ناید رفع آن

[...]

داد کوشش اندر عزت مور ذلیل

سامی القاب سلیمان منزلت سلطان خلیل

کعبهٔ حاجات کز حاجت گشاده بر درش

از دو عالم صد طریق و صد صراط و صد سبیل

هم به بخشش بی‌مثابه هم بریزش بی‌همال

[...]

گفتمش با دیگ ریز امرد بود حالت خلیل

گفت چون موساست در فرمان من دریای نیل

رزق و روزی را خدا چون گشته از اول کفیل

پس مگردان رو ز باب الله حق نعم الوکیل

بی شعاع شمس باشد شمس را دیدن محال

جز خدا کس کی تواند با خدا گشتن دلیل

آتش و فرعون و طوفان امتحان را دایم است

[...]

طلعت میراست این در خلعت شاه جلیل

یا ممکن گشته درگلشن براهیم خلیل

این امیر ماست در تشریف شاهی جلوه گر

یا بچرخ اطلس اندر جای کرده جبریل

وه از این خلعت که هست از یمن دو دست ملک

[...]

راد ابراهیم آذر تیغ کز طبع نبیل

خلق را خان خلیل و شاه را جان جلیل

بر طبر خون لبش چشم و شفای هر علیل

خنده‌اش سرچشمه «فیما تسمی سلسبیل»

در مهابت بی‌بدیل و در شجاعت بی‌عدیل

خود یتیم و مام چهار و هفت آبا را کفیل

پس چرا شد آتش سوزان گلستان بر خلیل

موسی عمران نشد بهر چه غرق رود نیل

نامد اسمعیل از تیغ خلیل از چه قتیل

در نجات یونس از بطن سمک برگو دلیل

آن به سقایی سپاه تشنه کامان را کفیل

جانب نمرودیان رو کرد مانند خلیل

سد راه وی شدند از آب آن قوم محبل

بردرید آن زاده میراب حوض سلسبیل

آنکه بودی گمرهان را بعد پیغمبر دلیل

آنکه بودی زاده میراب آب سلسبیل