گنجور

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۹

 

آخر ای دلبر نه وقت عشرت انگیزی شدست

آخر ای کان شکر وقت شکرریزی شدست

تو چو آب زندگانی ما چو دانه زیر خاک

وقت آن کز لطف خود با ما درآمیزی شدست

گر بپوسم همچو دانه عاقبت نخلی شوم

[...]

مولانا
 
 
sunny dark_mode