میگدازم دیده تا یکروزه موجودم چو شمع

می رسد بر اوج گردون هر نفس دودم چو شمع

دیده ی اختر شمارم شهرت نیسان گرفت

بسکه بر هر نوک مژگان گوهر آمودم چو شمع

گرچه نقد هستیم در آتش عشق تو سوخت

[...]

در کشاکش از زبان آتشین بودم چو شمع

تا نپیوستم به خاموشی نیاسودم چو شمع

دیدنم نادیدنی، مد نگاهم آه بود

در شبستان جهان تاچشم بگشودم چو شمع

سوختم تا گرم شد هنگامه دلها ز من

[...]

از تف هجران او هرگز نیاسودم چو شمع

داشتم آتش به سر زین داغ تا بودم چو شمع

اینکه در امید و بیم از هجر و وصلش مانده‌ام

روشنست از خنده‌های گریه‌آلودم چو شمع

نبودم روز و شبی قسمت نشاط بزم وصل

[...]