گنجور

فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۲

 

گر زنم لاف از سخن شعر این تقاضا می‌کند

نیست لاف از خوی من شعر این تقاضا می‌کند

جای لافست آنسخن کان وقت را خوش می‌کند

شعر را اینست فن شعر این تقاضا می‌کند

دعوی عرفان و عسق و حرف هجران و وصال

[...]

فیض کاشانی
 
 
sunny dark_mode