پیه سوز چشم من سر شمع ایوان تو باد

جان من پروانه ی شمع شبستان تو باد

هر پریشانی که آید روز و شب در کار من

از سر زلف دلاویز پریشان تو باد

مرغ دل کو طائر بستانسرای عشق شد

[...]

تا بود دور فلک پیوسته دوران تو باد

گوی گردون در خم چوگان فرمان تو باد

در شبستان جلالت چونکه افروزند شمع

جرم خور پروانهٔ شمع شبستان تو باد

کهنه پیر چرخ آنکش مایه جز یک خوشه نیست

[...]

خسروا نزل بقا پیوسته در خوان تو باد

دولت و فیروزی و اقبال مهمان تو باد

جامه جاه ترا اقبال چین آستین

آفتاب سلطنت گوی گریبان تو باد

طره دولت که دایم شیوه او سرکشی است

[...]