گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۵

 

از چمن تا انجمن جوش بهار رحمت است

دیده هرجا باز می‌ گردد دچار رحمت است

خواه ظلمت‌کن تصور خواه نور آگاه باش

هرچه اندیشی نهان و آشکار رحمت است

ذره‌ها در آتش وهم عقوبت پر زنند

[...]

بیدل دهلوی
 
 
sunny dark_mode